ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ "ΠΡΟΦΗΤΙΚΕΣ ΟΜΙΛΙΕΣ ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ"

ΝΑΟΣ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟΣ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΚΟΣΜΑ ΤΟΝ ΑΙΤΩΛΟ- ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ

Εδώ ήταν το σπίτι του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, στο χωριό Μεγάλο Δένδρο του Δήμου Θέρμου.

Άγαλμα στον τόπο κατοικίας του.

Εδώ ήταν το συγγενικό σπίτι που επισκεύτηκαν οι γονείς του Αγίου Κοσμά στο χωριό Ταξιάρχης τρία χιλιόμετρα από το Μεγάλο Δέντρο, εδώ γεννήθηκε.

ΣΤΟΝ ΙΣΚΙΟ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ  ΠΛΑΤΑΝΟΥ ΜΙΛΗΣΕ Ο ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ, ΤΩΡΑ ΕΜΕΙΝΕ ΜΙΣΟΣ, ΑΛΛΑ ΠΑΛΙ ΘΑ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙ.

ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΕΛΙΒΟΙΑ ΛΑΡΙΣΑΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΑΡΑΝΤΑ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ ΒΟΡΕΙΟΑΝΑΤΟΛΙΚΑ  ΑΠΟ ΤΗΝ  ΠΟΛΗ ΛΑΡΙΣΑ.

Επάνω και αριστερά , στο τελευταίο σπίτι και τριάντα μέτρα δεξιά του σπιτιού, υπάρχει ,ακόμα, ο πλάτανος του Κοσμά του Αιτωλού. Η περιοχή αυτή βρίσκεται στην συνοικία "Αλευριά" και το μέρος αυτό λέγεται "Στου Κοσμά"

Επάνω αριστερά βρίσκεται το τελευταίο σπίτι που είναι του Γιάννη Γάλλου, για πολλά χρόνια Δήμαρχου Καλλιθέας Αττικής, τριάντα μέτρα βόρεια του σπιτιού είναι " ο Πλάτανος του Κοσμά"

Το οικόπεδο αυτό το αγόρασε κάποιος Λαρισαίος, μαζί αγόρασε και τον πλάτανο του Κοσμά αν και δεν τον γνωρίζω προσωπικά, πιστεύω ότι είναι γνώστης της περιοχής, πληροφορήθηκε από τον φίλο του Χρήστο Τσιαγγάλη.

  Το βιβλίο «ΠΡΟΦΗΤΙΚΕΣ ΟΜΙΛΙΕΣ ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ» τυπώθηκε τον Αύγουστο του 1994 σε 1000 αντίτυπα. Είναι γραμμένο με τον «Νου» και δεν χρησιμοποιήθηκαν βιβλία για αντιπαραβολή. Δεν αποτελεί καρπό ουδεμίας παραθρησκευτικής ή παρεκκλησιαστικής Οργάνωσης.  Μπορεί ο καθένας να το μελετήσει και ας βγάλει τα συμπεράσματά του.

   Θυμάμαι όταν πήγαινα στην δεύτερη τάξη του γυμνασίου Αγιάς το 1977-1978, που τα λεωφορεία σταματούσαν στον Υψωμένο Πλάτανο έξω από το χωριό και καθημερινά χρειαζόταν να πάμε εκεί, με κρύο και με χιόνια. Αλλά το κυριότερο όλων ήταν που τα λεωφορεία ήταν λίγα και εμείς πολλοί, τόσο οι μαθητές όσο και οι εργάτες που πήγαιναν στα μεροκάματα της Αγιάς. Ο ένας έσπρωχνε τον άλλο και μεις μικροί περνούσαμε ανάμεσα από τους μεγάλους και μπαίναμε στο λεωφορείο, μερικοί έμειναν απ’ έξω και δεν προλάβαιναν το σχολείο. Καθημερινά έβριζαν όλοι, και έλεγαν: «Καλά μας είπε ο Κοσμάς ο Αιτωλός ότι θα μείνουμε τετρακόσια χρόνια πίσω».

   Αυτά μπήκαν μέσα μου, μαζί με την ταλαιπωρία του κόσμου και πάντα αναρωτιόμουν: «Ποιος ήταν ο Άγιος Κοσμάς και γιατί καταράστηκε το χωριό; Να είναι αλήθεια αυτό;» Πραγματικά, κανείς Άγιος άνθρωπος δεν καταράστηκε ποτέ και κανέναν, αλλά ούτε είχε πάθος ενάντια στους ανθρώπους. Προς τιμήν του Αγίου Κοσμά, που επισπεύτηκε το χωριό μας, έγραψα μαζί με την σύζυγό μου αυτό το μικρό βιβλίο. Η αλήθεια είναι ότι δεν ήμουν γνώστης των θρησκευτικών βιβλίων, γι’ αυτό διάβασα αρκετά πριν την έκδοση μήπως χρειαστεί να αλλάξω κάτι, αλλά  ουδεμία αλλαγή έγινε από αυτά που είδε ο Νούς  και είπε ο Λόγος.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.